Το σύνδρομο της δίνης

Προτού αλέκτωρ λαλήσει τρεις... και ο ένας εταίρος της τρικομματικής η ΔΗΜ.ΑΡ, αποχωρεί του συνεταιρισμού για να σώσει την εναπομείνουσα αξιοπρέπειά της. Για μένα, σωστά έπραξε ο κ. Κουβέλης, σε αντίθεση με το ΠΑ.ΣΟ.Κ, που θυσίασε την Ε.Ρ.Τ, στο βωμό των προσωπικών φιλοδοξιών του Προέδρου του. Γιατί κανείς δεν πιστεύει βέβαια, στον υπερβάλλοντα πατριωτισμό του κ. Βενιζέλου, ότι έμεινε για να σώσει τη χώρα.

Στο μάρκετινγκ υπάρχει ένας όρος της αγοράς που λέγεται "καννιβαλισμός". Σημαίνει ότι κάποια προιόντα ή υπηρεσίες, μοιάζουν στα χαρακτηριστικά τους, δεν διαφοροποιούνται μεταξύ τους και είναι σχεδόν ίδια. Το αποτέλεσμα είναι ο πελάτης να επιλέγει κάθε φορά, αυτό που έρχεται πιο κοντά στο πρωτότυπο, εφόσον όλα μοιάζουν. Έτσι λοπόν, ο όρος αυτός χρησιμοποιούμενος στο πολιτικό μάρκετινγκ, σημαίνει ότι τα χαρακτηριστικά ενός κόμματος, η ιδεολογία του, οι ενέργειες και απόψεις του καλύπτονται από τα χαρακτηριστικά ενός άλλου ή άλλων κομμάτων. Παρατηρώντας λοιπόν την πορεία του ΠΑ.ΣΟ.Κ τον τελευταίο χρόνο, αλλά και λίγο πιο νωρίς, εύκολα συνάγεται το συμπέρασμα, για συνάφεια μέρους της ιδεολογίας του και των ενεργειών του, με το κόμμα της Ν.Δ. Επειδή δε, το κόμμα της Ν.Δ έχει σαφέστατα μεγαλύτερα ποσοστά και είναι ξεκάθαρα δεξιό κόμμα από την ίδρυσή του μέχρι σήμερα-για πολλούς και ακροδεξιό-τείνει να απορροφά κεντρώους και κεντροδεξιούς ψηφοφόρους από τον κεντρώο χώρο του ΠΑ.ΣΟ.Κ και βέβαια και από τη Χρυσή Αυγή. 

Οι αριστεροί ψηφοφόροι του πάλαι ποτέ αριστερίζοντος κόμματος του Ανδρέα Παπανδρέου, έχουν ήδη φύγει από πέρυσι, στρεφόμενοι λίγοι προς τη ΔΗ.ΜΑΡ και οι περισσότεροι προς τον ΣΥ.ΡΙΖ.Α. που μέχρι σήμερα, έχει πολύ πιο ξεκάθαρα αριστερά χαρακτηριστικά. Στην πορεία δε, της συγκυβέρνησης, υπήρχε συνεχόμενη διαρροή ψηφοφόρων του ΠΑ.ΣΟ.Κ, δυσαρεστημένων βέβαια, προς σχήματα με πιο ξεκάθαρα χαρακτηριστικά. Η Ν.Δ. ως δίνη, ρουφάει το κόμμα του  κ. Βενιζέλου, διαλύοντάς το σε μικρότερα κομμάτια και στο τέλος εξαφανίζοντάς το:το σύνδρομο της δίνης.

Στην ανάλυσή μας, δεν περιλαμβάνονται σχήματα όπως αυτό του κ. Λοβέρδου, χαρακτηριστικά τυπικό δείγμα "καννιβαλισμού", το οποίο προδικάζουμε ότι θα ισοπεδωθεί και το οποίο, ως κόμμα, ούτε τυπικά δεν μοιάζει αλλά ταυτίζεται με τις ενέργειες του ΠΑ.ΣΟ.Κ και κατά συνέπεια δεν έχει λόγο ύπαρξης, άρα και μέλλον.

Από την πλευρά του ο αρχηγός του ΠΑ.ΣΟ.Κ κ. Ε. Βενιζέλος, τυφλωμένος από τα ωφέλη της εξουσίας αναζητούσε πάντα-η λέξη επικαιροποίηση αυτή τη μετάφραση έχει-υψηλή θέση για τον εαυτό του στην κυβέρνηση, καθώς και για τα πιστά σε αυτόν στελέχη του, τα οποία διοριζόμενα, θα "τακτοποιούσαν" δικούς του ψηφοφόρους και βέβαια θα ήταν ο ίδιος ασφαλής σε τυχόν εμπλοκή του ονόματός του σε μη ξεκάθαρες υποθέσεις. (βλ. λίστα Λαγκάρντ, υπόθεση Παπακωνσταντίνου)

Σε κάθε ευκαιρία εδώ και καιρό, ήταν φανερό, ότι ο κ. Βενιζέλος προσπαθούσε, με οποιοδήποτε τίμημα, να εισέλθει στην κυβέρνηση. Αυτή τη φορά το τίμημα ήταν ακριβό και ονομάστηκε Ε.Ρ.Τ. Αποτελεί μια προσωρινή λύση για την αχυρένια πια καλύβα του ΠΑ.ΣΟ.Κ. Πόσο όμως αυτή θα κρατήσει? Γνωρίζει ο ίδιος, ότι ενδέχεται το κόμμα του στις επόμενες εκλογές, να μην εισέλθει καν στη Βουλή, με το υπάρχον εκλογικό σύστημα. Συνεπώς, θα κάνει οτιδήποτε, για να ωφεληθεί ο ίδιος κυρίως πρόσκαιρα, παραμερίζοντας ακόμη περισσότερο ιδεολογίες, αρχές και ανθρώπους που στέκονται εμπόδιο στη σωτηρία του. Ίσως νομοθετήσει-κατά το δοκούν-νόμους στα μέτρα του, κάτι που είχε κάνει και στο παρελθόν. Ας περιμένουμε να δούμε τις εξελίξεις. 

Αν και αργοπορημένη η ενέργεια του κ. Κουβέλη, μάλλον θα τον ωφελήσει στην μεταβατική περίοδο μέχρι τις εκλογές, αν και θα τον πολεμήσουν στελέχη του κόμματός του που προσέβλεπαν σε υπουργικούς θώκους. Βέβαια, οι καθαρόαιμοι αριστεροί ποτέ δεν θα συγχωρήσουν τη συμμετοχή του σε μια δεξιά συγκυβέρνηση, που άλλα έλεγε και άλλα έπραξε και που φτώχυνε περισσότερο τους Έλληνες, με πρόσχημα τη σωτηρία τους.